Mam na imię Agnieszka i od zawsze czułam, że żyję nie swoim życiem. Moja mama, Teresa, od dzieciństwa kierowała każdym moim krokiem, a ja – mimo trzydziestu lat na karku – wciąż nie potrafię się jej przeciwstawić. To opowieść o walce o własną wolność, rodzinnych konfliktach i poszukiwaniu siebie.
Już od pierwszego krzyku mojej siostry wiedziałam, że coś się w nas złamało. Przez lata próbowałam zrozumieć, czy to ja byłam winna, czy ona – a może po prostu życie nas przerosło. Dziś, patrząc na nią z dystansu, pytam siebie: czy można jeszcze odbudować to, co zostało zniszczone przez dumę i żal?
Od pierwszych chwil mojego dorosłego życia musiałam wybierać między lojalnością wobec rodziny a własnym szczęściem. Moja mama, zraniona przez los i ludzi, nie potrafiła pogodzić się z moją decyzją o wyprowadzce do chłopaka. Każdy dzień był walką o niezależność, miłość i próbą zrozumienia, czy można być szczęśliwym, nie raniąc najbliższych.
Opowiadam o dniu, w którym odprowadziłam syna na akademik i wyruszyłam do męża, z którym przez lata żyliśmy osobno. Wydawało mi się, że teraz wreszcie zaczniemy wspólne, szczęśliwe życie, ale rzeczywistość okazała się dużo trudniejsza. Ta historia to opowieść o nadziei, rozczarowaniu i poszukiwaniu własnego miejsca.
Od osiemnastych urodzin ojciec kazał mi płacić czynsz za mój pokój i kupować własne jedzenie. Teraz, po latach, oczekuje ode mnie wsparcia finansowego, jakby nic się nie stało. Czy rodzina to tylko rachunek do zapłacenia?
Mam na imię Marta i choć mam już trzydzieści lat, moja mama wciąż decyduje o każdym aspekcie mojego życia. Opowiadam o codziennych zmaganiach, rodzinnych konfliktach i próbach wyrwania się spod jej wpływu. To historia o walce o własną tożsamość i pytaniu, czy kiedykolwiek uda mi się być naprawdę sobą.
Jak naprawdę dojrzała jest Sara? Tyle życia przed nią, po co ten pośpiech? I dlaczego tak szybko zakłada rodzinę? Czy ktoś posłuchał mojej rady? Nawet nie Emily.
