Moje życie rozpadło się w ciągu jednej nocy, gdy mąż wyznał, że odchodzi do innej kobiety. Musiałam zmierzyć się z samotnością, gniewem dorosłych dzieci i osądem rodziny. Dziś, po latach, wciąż pytam siebie: czy można naprawdę zacząć od nowa, gdy wszystko, co znałaś, przestaje istnieć?
Opowiadam o moim życiu po rozwodzie, samotności i trudnych relacjach z dorosłą córką. Próbuję odnaleźć sens w codzienności, gdy wszyscy wokół wydają się szczęśliwsi. Zadaję sobie pytanie, czy samotność to kara, czy może szansa na nowy początek.
Od sześciu lat żyję sama po rozwodzie. Moja córka wyjechała do Gdańska, a ja codziennie zmagam się z samotnością i pytaniami, których nikt mi nie zadaje. To opowieść o cichych dramatach, rodzinnych konfliktach i poszukiwaniu sensu w pustce.
Moja historia zaczyna się w chwili, gdy świat runął – mąż odszedł, a ja zostałam sama z dwójką dzieci i długami. Przez łzy i rodzinne konflikty musiałam odnaleźć w sobie siłę, by nie tylko przetrwać, ale i pokochać życie na nowo. Dziś wiem, że dzieci nie są przeszkodą do szczęścia – są jego źródłem, nawet jeśli droga do tego odkrycia była pełna bólu i dramatów.
