Od pierwszych chwil mojego dorosłego życia musiałam wybierać między lojalnością wobec rodziny a własnym szczęściem. Moja mama, zraniona przez los i ludzi, nie potrafiła pogodzić się z moją decyzją o wyprowadzce do chłopaka. Każdy dzień był walką o niezależność, miłość i próbą zrozumienia, czy można być szczęśliwym, nie raniąc najbliższych.
Od lat żyłam w cieniu mojej teściowej, próbując pogodzić jej oczekiwania z własnym szczęściem. Decyzja o wyprowadzce była najtrudniejszą, jaką podjęliśmy z Piotrem, ale tylko tak mogliśmy odzyskać siebie i odbudować naszą rodzinę. To opowieść o bólu, odwadze i nadziei na lepsze jutro.
Moja matka, Barbara, pewnego dnia postawiła mnie i moją siostrę pod ścianą: musiałyśmy opuścić dom w ciągu miesiąca. To był początek lawiny rodzinnych konfliktów, bolesnych wspomnień i walki o własną tożsamość. Opowiadam o tym, jak z dnia na dzień straciłam poczucie bezpieczeństwa i musiałam dorosnąć szybciej, niż byłam gotowa.
