W jednej chwili moje życie zamieniło się w koszmar, którego nie potrafię wyśnić nawet w najgorszych snach. Straciłam syna przez cudzą bezmyślność i własne poczucie winy nie daje mi spokoju. Czy można jeszcze odnaleźć sens po takiej tragedii?
Jestem Ewą, matką, która każdego dnia walczy o spokój w domu pełnym niewypowiedzianych żalów. Pewnego zimowego poranka zwykłe śniadanie przerodziło się w lawinę rodzinnych konfliktów i bolesnych wspomnień. Ta historia to zapis mojej walki z własnymi ranami z dzieciństwa i próbą ochrony syna przed tym samym losem.
To opowieść o dniu, który miał być jednym z najszczęśliwszych w moim życiu, a zamienił się w dramatyczną walkę o przetrwanie. Przeżyłam chwile grozy, strachu i bezsilności, które na zawsze zmieniły mnie i moją rodzinę. Do dziś zastanawiam się, czy mogłam zrobić coś inaczej, by uniknąć tragedii.
Miałam sześć lat, gdy musiałam podjąć decyzję, która złamała mi serce i na zawsze zmieniła moje życie. Odrzuciłam matkę, która po latach nieobecności stanęła w drzwiach naszego mieszkania. Teraz, jako dorosła kobieta i matka, wciąż zmagam się z konsekwencjami tamtego dnia.
Mam na imię Jagoda. W wieku 21 lat czuję się bardziej samotna niż kiedykolwiek, choć moi rodzice wciąż żyją. Ta historia to zapis bólu, rodzinnych konfliktów i pytań, na które nie potrafię znaleźć odpowiedzi.
