Opowiadam o dniu, który zmienił moje życie – o śmierci mojego psa Burka i o tym, jak musiałem zmierzyć się z własnym poczuciem winy i reakcją mojej mamy. To historia o rodzinnych konfliktach, żalu i próbie odnalezienia sensu w stracie. Zadaję sobie pytanie: czy można wybaczyć sobie błędy, które kosztowały nas tak wiele?
Już od pierwszych sekund tej nocy wiedziałam, że wszystko się posypie. Jako pielęgniarka na oddziale chirurgii w szpitalu powiatowym w Radomiu, musiałam zmierzyć się nie tylko z dramatem pacjentów, ale i własnej rodziny. Ta noc zmieniła mnie na zawsze – i do dziś pytam siebie, czy mogłam postąpić inaczej.
Siedziałem przy łóżku mamy, słysząc jej cichy szept i czując, jak świat wali mi się na głowę. Jej ostatnia prośba stała się dla mnie ciężarem, który musiałem nieść przez kolejne lata. Ta historia to opowieść o rodzinnych tajemnicach, żalu i walce o przebaczenie.
