Opowiadam historię mojego małżeństwa z Krzysztofem, w którym od początku zgodziłam się na nierówny podział obowiązków domowych. Przez lata tłumiłam własne potrzeby i zmagałam się z narastającym zmęczeniem, aż w końcu musiałam stanąć twarzą w twarz z prawdą o naszej relacji. To opowieść o rozczarowaniu, walce o siebie i pytaniu, czy warto poświęcać się dla miłości bez wzajemności.
Od pierwszego dnia, gdy zamieszkałam z mężem i jego rodziną, wiedziałam, że to nie będzie bajka. Konflikty o kuchnię, obowiązki i szacunek narastały z każdym tygodniem, aż w końcu musiałam wybrać: walczyć o swoje czy odejść. Czy można zbudować dom na cudzych zasadach i nie stracić siebie?
Mój dom zamienił się w pole bitwy o odpowiedzialność, kiedy mój wnuk rozsypał płatki na całej podłodze. Mój syn, Tomek, nie chciał posprzątać, a jego żona, Ania, stanowczo odmówiła robienia tego za niego. Ta sytuacja obnażyła głębokie pęknięcia w naszej rodzinie i zmusiła mnie do zadania sobie trudnych pytań o granice, szacunek i rolę kobiety w domu.
