To był wieczór, którego nigdy nie zapomnę – kiedy nie mogłam dodzwonić się do mojego syna, a strach ścisnął mi gardło. W tej bezradności zwróciłam się do Boga, szukając ukojenia w modlitwie, ale nie spodziewałam się, jak bardzo ta noc zmieni moje relacje z rodziną i sąsiadami. To opowieść o lęku, nadziei i sile wiary, która potrafi przemienić nawet najtrudniejsze chwile.
Kiedy moja córka, Emilia, ogłosiła swoje zaręczyny z Jakubem, byłam zaskoczona. Spotkałam go tylko kilka razy, a każde spotkanie pozostawiało mnie z niepokojem. Jego błyszczący samochód, markowe ubrania i sposób, w jaki dominował każdą rozmowę, budziły we mnie wątpliwości co do jego intencji. Spotkałam jego rodzinę na przyjęciu, ale ich wyniosłe zachowanie tylko zwiększyło moje obawy. Mój mąż i ja niedawno przeprowadziliśmy się na przedmieścia, szukając spokojniejszego życia, ale burzliwy romans Emilii z Jakubem przyniósł nam tylko niepokój.
Babcia Róża wstała wcześnie w zeszłą środę i od razu zabrała się do pracy. Chwyciła karmę dla kur i udała się do stodoły, aby nakarmić kury i zebrać jajka. Jej sąsiadka, pani Kowalska, była zajęta w swoim ogrodzie obok. Zobaczyła Babcię Różę i natychmiast zawołała: „Róża! Właściwie, jest coś, o czym musisz wiedzieć…”
