Zawsze byłam tą, która poświęcała wszystko dla innych. Gdy po latach dostałam szansę na własne życie, moje córki uznały to za zdradę. Czy naprawdę matka nie ma prawa być szczęśliwa?
Moja matka, Barbara, pewnego dnia postawiła mnie i moją siostrę pod ścianą: musiałyśmy opuścić dom w ciągu miesiąca. To był początek lawiny rodzinnych konfliktów, bolesnych wspomnień i walki o własną tożsamość. Opowiadam o tym, jak z dnia na dzień straciłam poczucie bezpieczeństwa i musiałam dorosnąć szybciej, niż byłam gotowa.
Zawsze myślałam, że rodzina to najważniejsza wartość, dla której warto się poświęcać. Jednak gdy moje dorosłe córki zaczęły traktować mnie jak bankomat, a ich mężowie wciągnęli nas wszystkich w spiralę konfliktów, musiałam przewartościować swoje życie. Ta opowieść to zapis mojej walki o własne szczęście i pytanie, czy matka ma prawo postawić siebie na pierwszym miejscu.
