W tętniących życiem ulicach Warszawy, gdzie tempo życia często nie pozostawia miejsca na empatię, młoda kobieta o imieniu Kasia znalazła chwilę, by nawiązać kontakt z bezdomnym weteranem o imieniu Janek. Jej mały gest dobroci spotkał się z wdzięcznością, ale to, co wydarzyło się później, było przejmującym przypomnieniem o surowym i bezlitosnym świecie, z jakim muszą się mierzyć osoby bezdomne. Ta historia bada złożoność bezdomności i ulotną naturę nadziei w obojętnym społeczeństwie.