Mam na imię Amelka i mam dziewięć lat. Moje długie, kręcone włosy stały się powodem odrzucenia przez szkoły, a walka mojej mamy o moje prawo do nauki zmieniła nasze życie. To opowieść o bólu, wstydzie i sile, która rodzi się z miłości.
Opowiadam historię o tym, jak wspomnienia z dzieciństwa i trudne relacje rodzinne wpłynęły na moją decyzję, by nie mieszkać z teściową. Przedstawiam emocjonalne konflikty, codzienne napięcia i walkę o własną przestrzeń. Zastanawiam się, czy można pogodzić rodzinne oczekiwania z własnym szczęściem.
Mam na imię Justyna i nigdy nie zapomnę dnia, kiedy postanowiłam stanąć w obronie małej Zosi, trzylatki z naszego przedszkola, która codziennie wracała do domu ze łzami w oczach. W tej historii opowiem, jak jeden gest może zmienić nie tylko czyjeś życie, ale i całe otoczenie. To opowieść o strachu, odwadze i o tym, jak trudno być innym wśród swoich.
Mam na imię Ola i mam dziesięć lat. Moja historia to opowieść o miłości do mojego młodszego, niepełnosprawnego brata, Grzesia, i o tym, jak pewnego dnia postanowiłam zmienić nasze życie. To historia o rodzinnych konfliktach, nadziei i odwadze dziecka, które chciało wziąć na siebie odpowiedzialność większą niż niejeden dorosły.
Moja żona, Ewa, przez całe życie nosiła swoje brzemię w samotności, a jej przeszłość była owiana tajemnicą. Zanim się pobraliśmy, Ewa była kobietą małomówną, a jej samotność stanowiła twierdzę. Wierzyłem, że z czasem uda mi się zbudować most między nami, ale kiedy w końcu podzieliła się swoją historią z dzieciństwa, byłem w szoku.
