Jestem Natalią. Zostałam sama z córką, kiedy jej ojciec odszedł tuż po porodzie. Ta historia to zapis mojej walki o miłość, zaufanie i odbudowanie relacji z własnym dzieckiem.
Od pierwszych chwil tej historii czułam, jak grunt usuwa mi się spod nóg – rzeczy zaczęły znikać z mojego mieszkania, a ja coraz bardziej gubiłam się w samotności i własnych myślach. Przez rodzinne konflikty, narastającą pustkę i tajemnicze znaki, musiałam zmierzyć się z pytaniem: gdzie podziała się ta dawna ja? To opowieść o poszukiwaniu siebie, o bólu, który rodzi się w ciszy, i o odwadze, by wrócić do życia.
To historia o tym, jak w jednej chwili moje życie wywróciło się do góry nogami. Po latach walki z niepłodnością, adopcji dwóch braci i niespodziewanej ciąży mnogiej, musiałam zmierzyć się z własnymi lękami, rodziną i społecznymi oczekiwaniami. To opowieść o miłości, strachu i sile, której nie znałam.
Od pierwszego dnia urlopu macierzyńskiego czułam, że coś jest nie tak. Mój mąż i jego siostra uznali, że powinnam zająć się jej dzieckiem, bo przecież „i tak siedzę w domu”. Ale czy naprawdę każda matka powinna brać na siebie odpowiedzialność za cudze dzieci?
To opowieść o tym, jak jedna decyzja podjęta pod presją rodziny potrafi zburzyć spokój i poczucie bezpieczeństwa. Zmuszeni przez moją teściową do kupna domu na przedmieściach, wpadliśmy w spiralę konfliktów, nieporozumień i żalu. Czy można jeszcze uratować rodzinę, kiedy zaufanie zostaje wystawione na taką próbę?
Wyszłam ze szpitala z noworodkiem na rękach, a w domu nie czekało na nas nic – ani łóżeczko, ani przewijak, nawet ubranka. Mój mąż był pochłonięty pracą i nie przygotował niczego, mimo moich próśb. Ta historia to opowieść o rozczarowaniu, bezsilności i walce o godność w najważniejszym momencie życia.
Od pierwszych chwil mojego związku z Michałem czułam, że nie wszystko jest tak, jak być powinno. Jego matka była obecna w naszym życiu na każdym kroku, a ja coraz częściej zadawałam sobie pytanie, czy jestem gotowa walczyć o własne szczęście. Ta historia to opowieść o miłości, rodzinnych konfliktach i trudnych decyzjach, które musiałam podjąć.
To historia mojego życia po rozwodzie, kiedy z dwójką dzieci musiałam zmierzyć się z samotnością, rozczarowaniem i codzienną walką o szczęście. Mój były mąż, Michał, przekonał wszystkich, że będzie idealnym ojcem, ale rzeczywistość szybko zweryfikowała jego obietnice. W tej opowieści dzielę się bólem, nadziejami i pytaniami, które do dziś nie dają mi spokoju.
Przez sześć lat znosiłam mojego leniwego i pozbawionego motywacji męża, Eryka. Zmęczona jego natychmiastowym padaniem na kanapę po pracy i złością, gdy wołałam go na obiad, nasza historia jest świadectwem małżeństwa nadwyrężonego przez bierność i brak ambicji.
