Opowiadam o mojej burzliwej relacji z rodzicami, gdy po studiach musiałam zdecydować, czy zostać w Poznaniu, czy wrócić do rodzinnego domu. Przeplatają się tu rodzinne konflikty, samotność i trudne wybory, które zmusiły mnie do przewartościowania własnych priorytetów. Moja historia to zaproszenie do refleksji nad tym, czym jest bliskość i gdzie naprawdę jest dom.
Po śmierci męża zostałam sama w domu, który nagle stał się zbyt wielki i pełen wspomnień. Córka zaproponowała mi wspólne mieszkanie, ale nie wiedziała, jak bardzo boję się tej nowej bliskości i utraty resztek własnej niezależności. To opowieść o żałobie, rodzinnych napięciach i poszukiwaniu siebie na nowo.
To opowieść o jednym wieczorze, który miał być zwyczajny, a stał się przełomowy. Jako matka trójki dzieci, walczę z codziennością i własnymi słabościami, by dać rodzinie choć odrobinę ciepła i poczucia bezpieczeństwa. W tej historii odkrywam, jak łatwo można przeoczyć to, co najważniejsze, i jak jeden wspólny posiłek potrafi zmienić wszystko.
