Jestem Antonina Kowalska, mam 65 lat i całe życie poświęciłam rodzinie. Ostatnio opiekowałam się wnuczką, ale zamiast wdzięczności spotkałam się z oskarżeniami i brakiem szacunku ze strony własnej córki. Ta historia to opowieść o bólu, niezrozumieniu i pytaniu, czy warto poświęcać się dla innych bez reszty.