Od dziecka słyszałam, że w naszej rodzinie kobiety są „przy kości” i to po prostu geny. Gdy dorosłam i postanowiłam zadbać o siebie, mama nie mogła tego zaakceptować – jej kuchnia, jej reguły. Ta historia to opowieść o rodzinnych konfliktach, jedzeniu i trudnych wyborach między lojalnością wobec bliskich a troską o siebie.
Od pierwszych chwil mojego dorosłego życia czułam, jakby ktoś zamknął mnie w niewidzialnej klatce. Moja rodzina nigdy nie była zwyczajna – matka, która nigdy nie potrafiła mnie przytulić, ojciec, który wracał do domu tylko po to, by wywołać awanturę. Przez lata uczyłam się znikać, aż pewnego dnia musiałam zdecydować: czy dalej będę tylko cieniem, czy wreszcie odważę się żyć naprawdę?
Kiedy mój partner, Jakub, stracił pracę, obiecał, że to tylko tymczasowy problem. Jednak gdy miesiące zamieniły się w rok, jego ucieczka w świat gier online zostawiła mnie, Emilię, samą z zarządzaniem naszym domem i opieką nad naszymi dziećmi, Lilką i Natanem. To nasza historia walki i wytrwałości w obliczu niespodziewanych wyzwań.
To, co moja córka zrobiła swojemu mężowi przez cały ich związek, jest po prostu nie do zniesienia. Moja mała Ania zawsze była wrażliwym dzieckiem. Nie zmuszam jej do życia według moich zasad, ale cenię również swoje własne życie.
Moja siostra zażądała, abyśmy zostawili ją w spokoju i oświadczyła, że będzie mieć tyle dzieci, ile zechce. Powiedziała nam, żebyśmy trzymali się z dala od jej życia. Nasza rodzina jest teraz rozbita.
Od kilku lat narzekają swojemu synowi, że życie jest dla nich trudne i nie mogą związać końca z końcem. Za każdym razem, gdy idą do sklepu, ich
Nalega na posiadanie własnego pokoju, ale co mogę zrobić? Nie możemy wszyscy zmieścić się w jednym pokoju; mam dwoje dorosłych dzieci i męża. Ta sytuacja rozdziera naszą rodzinę.
