Opowiadam o Wandzie, która zamiast wracać do domu, wybierała noce na dworcu. Uciekając przed rodzinnymi konfliktami i własnym lękiem, szukała sensu w anonimowości tłumu. To opowieść o samotności, niezrozumieniu i poszukiwaniu miejsca, gdzie można naprawdę oddychać.
To była zwykła podróż, która zamieniła się w dramatyczną walkę o zaufanie i przetrwanie. Zatrzymałem się, by pomóc nieznajomemu na pustej drodze, nie wiedząc, że ta decyzja wywróci moje życie do góry nogami. Teraz pytam siebie: czy naprawdę można być zbawcą dla kogoś, kto nie chce być uratowany?
Opowiadam o tym, jak moje własne mieszkanie zamieniło się w darmową noclegownię dla rodziny i znajomych. Przez lata nie potrafiłam odmówić, aż w końcu powiedziałam „dość” i wywołałam burzę. Ta historia to opowieść o granicach, rodzinnych konfliktach i szukaniu odwagi, by postawić siebie na pierwszym miejscu.
