Od dzieciństwa czułam się w domu jak powietrze – niewidzialna, niepotrzebna, zawsze na drugim planie. Moja młodsza siostra była oczkiem w głowie rodziców, a ja walczyłam o każdy okruch uwagi, aż w końcu musiałam wybrać własną drogę. Dziś wiem, że rodzina to nie tylko więzy krwi, ale przede wszystkim wybory i odwaga, by być sobą.